Siggi

Jeetje Siggi, wat heb je te weeg gebracht, je hebt het wereldje van verschillende mensen helemaal op zijn kop gezet. Ondanks dat we eigenlijk geen contact hadden, heeft bij mij ingeslagen als een bom, en ik denk met mij, bij vele. Ik denk dat het een beetje is zoals Ed Sheeran ooit eens zong, these people raised me. Je weet wel, dat lied dat hij zingt dat hij naar huis gaat. En ja, ik geloof dat ook. Dat de vrienden die je hebt als je opgroeit van puber naar jongvolwassenen je maken tot wie je nu bent. En ik denk dat dát geldt voor vele van onze vriendengroep. Dat we zijn wie we zijn doordat we met jou opgroeiden. Dat de mensen die je "opvoeden", altijd wel ergens dichtbij je zijn en blijven.

Ongeacht.

Die bewuste ochtend las ik op de Facebook van Doctor's Order het bericht dat je was overleden. Ik wilde het eigenlijk niet geloven, ik kon het niet geloven.. Alsof de duivel ermee speelde, eerste nummer wat ik op het werk hoorde toen we begonnen was Candle In The Wind van Elton John. Toen je familie het "officieel" maakte op je eigen Facebook, zeg maar, zonk het bij mij pas echt goed in. Siggi is dood... Binnen een mum van tijd hadden we alle oude vrienden van jou in een WhatsApp groep. Er kwam een idee om namens ons een bloemstuk te doen. Het was elkaar even opnieuw aftasten en discussiëren maar uiteindelijk hadden we iets moois bedacht. Een bloemstuk in de vorm van een basgitaar.

Maar de reden dat ik dit schrijven begonnen ben is om herinneringen met je op te halen.

Heel wat keren zijn wij met onze vriendengroep bij jou in Zwolle geweest. Daar om lekker te stappen en feest te vieren. Of om te kijken bij een optreden van je met je band, Doctor's Order Zwolle. En wat konden jullie een feestje bouwen! Funk 'n Soul kende ik in die combinatie nog niet, ik was fan van deze soort muziek, en nog steeds wel 😁 Of met zijn allen naar het Blues Cafe of naar zo'n andere danstent die daarnaast zat. Naderhand sliepen we dan bij jou thuis in dat kleine studenten hokje van je. Ik zie ons nog liggen op de bank of op de grond waar onze slaapplek was voor die nacht. Enkele van ons zaten vaak toen nog wel eens te gamen na het stappen en weer anderen wilden gewoon lekker pitten want die waren moe van dansen en het bier en al die ander onzin. Wat was die tijd heerlijk!

Of met het jongerenkoor weekendjes weg, dat waren altijd hartstikke leuke weekendjes. Ook hier vloeide de alcohol rijkelijk. Wat konden we zuipen, hè Siggi? Wij zijn ook nog wel eens met ons eigen vriendengroep je weekendjes weg geweest. Want ja, wij hadden zo ook een voorkeur voor een groep mensen. Standaard elk weekendje weg hadden wij een dingetje. Ik zou me niks verbazen als jij dat bedacht hebt. Als wij dan weer naar huis gingen, hingen we altijd alle schilderijen op zijn kop. Daar beleefden wij de grootste lol aan. 

Dankzij jou heb ik de Goldstrike leren kennen. Een alcoholische drankje dat naar zoethout smaakt en ik ben gek op zoethout. Tegenwoordig moet ik er om denken als ik zoethout wil want ja zoethout is niet goed voor mijn hoge bloeddruk, maar dat terzijde. Weet je nog die keer, dat was op mijn verjaardag, dat ik door de kamer liep met een fles Goldstrike in mijn hand, die ik aan de fles aan het leegdrinken was. Volgens mij was dat nog vóór mijn 20e jaar. Ik was zooo ver heen, ik kan me er weinig meer van herinneren. Ja, van horen zeggen dan. Ik heb begrepen dat jullie mij naar bed moesten brengen omdat ikzelf de trap niet opkwam 😂

Elke vrijdagavond koorrepetitie. Ik op de fiets naar Oudorp, yes weekend! Repetities deden we in dezelfde kerk waar we nu jouw dienst hebben. Raar hé, hoe iets kan lopen? En weer een ander van de groep is getrouwd in die kerk, leerde ik van de week. Jij zat in de rhythm sectie, samen met Ruud en Tim. Zelf deed ik een poging om te zingen 😛 Ik denk dat wij een connectie kregen omdat wij als mannen altijd achterin stonden te zingen. En jij stond samen met rhythm sectie ook achterin. Als ik eraan terugdenk stond jij vrijwel altijd te rocken op je basgitaar. Je kon zo op gaan in je basgitaar spel. In die tijd keek ik er niet op die manier naar maar als ik er nu aan terugdenk denk ik, dat was machtig om te zien. Als ik mijn ogen sluit zie ik het zo weer voor me. Vaste prik was het om na de repetitie door te gaan naar Bar Nico. Deze zat letterlijk om de hoek. Een pluspunt bij Bar Nico was dat hij halve liter pullen had. Wat zullen we daar een hoop pullen van achter overgeslagen hebben. Ja Siggi, ik denk dat Nico goed aan ons verdiend heeft 😅 Nog een pluspunt aan Bar Nico was dat er een jukebox stond en je kon dus zelf je eigen nummers aanvragen hoewel dat wel een kleine cent kostte. Heel wat keren heb ik headbangend op de pooltafel gezeten op het nummer van November Rain, Guns 'N Roses, weet je dat nog? Vaak hebben wij naderhand, na sluitingstijd van Bar Nico, bij de bankjes gezeten even verderop, bij een grasveldje. Soms ook wel eens met eigen bier andere keren waren we ladder zat (genoeg) Praten, lachen, geintje maken, stoeien met elkaar. Er was altijd vreugde binnen onze groep. Ik kan mij zelfs nog herinneren dat ooit de politie is langs geweest, of het iets stiller kon. Hahahaha, heerlijk die onbezorgde tijd! 

Aan verjaardagen ging vaak een hele dag in de stad aan vooraf. Wij spraken niet onder de klok van de V&D af, maar aan de overkant en gingen dan op zoek naar een cadeautje voor de jarige, iets wat diegene graag wilde hebben. Maar vaak deden er ook een wat lullig cadeautje bij, gewoon voor de fun. Weet je nog dat ik ooit eens een bos wortelen heb gehad? Hahaha, Ik heb alleen geen idee meer waarom. En we hebben nooit iemand eens een opblaas schaap als lullig cadeautje gedaan, maar dat nou weer vandaan kwam weet ik ook niet meer 🤣😂🤣😂 Vaak gingen wij dan ook iets eten en/of drinken bij Elhorst. Volgens mij was onze groep wel een beetje berucht daar, we konden nog wel eens luidruchtig zijn. Dan op de verjaardag stonden we meer buiten dan binnen, er zaten redelijk wat rokers in onze vriendengroep. Vaak was ik de DJ op die feestjes. Ik nam dan mijn koffer met CD's mee en verzorgde de muziek van die avond. Uiteraard deed ik aan verzoeknummertjes. Als ik het mij goed herinner vroeg jij het nummer van Wild Cherry, "Play That Funky Music" aan. En is toen een van de liedjes geworden uit mijn gebruikelijke repertoire, net als vele andere die ik altijd draaide.

De laatste keer dat wij contact hadden was halverwege 2016. Ik zei toen al tegen je op chat, "Ik wou je eigenlijk iets vragen. Maar dat klinkt misschien wat raar over de Facebook chat na zo lang geen contact. Vind je het leuk om later vandaag, van het weekend, van de week. Whatever even te bellen? ☺" Dat was uiteraard oke. Ik zat toen een beetje omhoog. Een van mijn katten ging niet goed met een van de andere katten. En heb jou toen gevraagd of je moeder wellicht een kat zou willen, omdat ze toch alleen is, ik wilde de kat niet naar het asiel wou brengen. Jou antwoord weten we allemaal. Daar had ik geen rekening mee gehouden. Uiteindelijk is het goed gekomen, Siggi. Dit katje woont nu in een ander huishouden met een hele lieve verzorgster. Hierna scheidde onze wegen weer. En dat is oke. Wellicht ontmoeten we elkaar in een volgend leven.

Maar zoals dat gaat komt aan alle dingen een eind. Zo ook de herinneringen ophalen met jou.

Dag ouwe vriend, maak er een feestje van daar boven, want feestjes bouwen kon jij als de beste!

We zullen elkaar weerzien, ooit! ♥

Tim Klaase