Vakantie 2022

28 augustus 2022 - Alkmaar, Nederland

Zondag 14 Augustus was de laatste dag van onze vakantie, ik was 4 weken vrij, Helen 3.

De eerste week van de vakantie had ik het zomerkamp van de scouting. Zaterdag 16 juli begon het zomerkamp. Dit was de startdatum voor de Welpen en Scouts. De startdatum voor de Bevers (jongste groep, 5 tot 7 jaar) begon op Dinsdag 19 Juli ivm mogelijke heimwee enzo. Ik ben tegenwoordig Bever leiding, Dus ik was er ook dinsdag. Het thema was, "Reis om de wereld in 8 dagen". Zo waren we elke dag op een ander continent. Oceanië, Antarctica, Noord-Amerika, Europa, Zuid-Amerika, Afrika en Azië. Het was super om te zien dat de jeugdleden zich vermaakte met alles wat de leiding bedacht had. We hebben veel van het oorspronkelijke draaiboek aangehouden met de daarbij bedachte spelletjes en speurtochten. Maar het was ook een paar dagen extreem warm en dus hebben we het programma laten varen en zijn lekker gaan zwemmen of hebben water spelletjes gedaan. Als afsluiting van het zomerkamp hebben we gebarbecued. Gezellig en leuk. En de volgende dag Operatie Stofwol, oftewel, alles inpakken en opruimen. Oh, ik heb in die week nog een moeder ontmoeten van een Welp, die was mee als hulp leiding. Zij en ik kwamen erachter dat we gelijkgestemden waren. Beide spiritueel, net als mijn vriendin is ze ook een witte heks. Heks in de leer, noemde ze het zelf. We gaan zien of we elkaar gaan blijven spreken.of dat het een eenmalige ontmoeting was :)

Het weekend daarop, hebben Helen en ik de auto ingepakt om op vakantie te gaan. Yes, we zijn weer in Drenthe geweest. Het voelt een beetje als thuiskomen als we daar zijn 🥰 Dus denk niet dat dit de laatste keer zal zijn. Die maandag zouden we weg gaan. Maar eerst hadden we op zondag nog een familie BBQ. Ook dat was een bijzondere dag.. De BQQ was op de locatie waar ikzelf 25 jaar geleden op de scouting zat. Het kon geen toeval zijn. Dit is nu een kerk. Ze hadden het orginele gebouw laten staan, het verbouwd van binnen en iets hebben aangebouwd. Ik wist nog precies waar wat was maar je zou het bijna niet terug herkennen 😅 Ik ben er nog niet helemaal zeker van of het echt iets gebracht heeft (met die moeder van die welp, hulp leiding, Martina, heb ik het er ook over gehad, ze dacht dat het mij iets brengen zou) maar er heeft zich wel iets moois voorgevallen.. Het was super gezellig en zo fijn om de familie weer te zien en spreken. We hebben lekker gegeten en het bier vloeide rijkelijk. Op het terrein staan en paar van die oude straatverlichting/lantaarnpalen, op een gegeven moment zag ik een meeuw op die paal zitten. Alsof hij de boel aan het bekijken was. Hij keek heel duidelijk in het rond. Hij heeft daar echt een hele tijd gezeten. De volgende dag hoorde ik van mijn vriendin dat hij ook een tijdje op het dat van de kerk heeft gelopen. Ik ben het internet even op geweest, en kwam het volgende tegen : "Meeuwen zijn zoals alle vogels de boodschappers van de goden. Vogels worden als symbolen van de ziel beschouwd.". En toen wist ik het! Het voelde zóóó duidelijk voor mij. Oma was er ook bij. Niet dat oma die meeuw was maar meer dat het een boodschap was van oma. Dit jaar is het 15 jaar geleden dat ze in ons midden was. Dit had op elke willekeurige locatie kunnen gebeuren waarom dan bij mijn oude scouting, is mij niet duidelijk, maar het is oke. We hoeven niet alles te snappen. Opvallend is het dat ik er toch nog wel wat moeite mee had. Maar ook dat is oke.

Ik denk ook dat ik kinder vreugde, blijdschap van kinderen, heb mogen waarnemen. De blijdschap die je bij kinderen ziet als ze aan het spelen zijn. Gevoelsmatig zeg ik dat het een energie die er al 25 jaar hangt. Dat de blijdschap die ik oppikte dus van de kids is die daar scouting gespeeld hebben, zeg maar. Wellicht heb ik ook de vreugde van de kerkgangers gevoelt.

Wat was die eerste week vakantie een indrukwekkende week voor mij. Eerst een moeder van een Welp en ik die elkaar ergens in herkende en toen nog even op de valreep mijn overleden oma. Dankbaar, dankbaar voor de afgelopen week. Ook in de komende weken had ik spirituele momenten waar ik oh zo dankbaar voor ben.

Maandag, 25 Juli, de dag dat wij naar Drenthe gaan. Eindelijk lekker met z'n tweeën op vakantie ♥️ Ik had er net een week zomerkamp met de kids opzitten, dus Helen die ree, ik was bekaf. Onderweg toen wij zo’n beetje Drenthe in reden had ik het idee dat een van mijn krachtdieren een boodschap voor mij zou hebben. Ik hielt mijn ogen goed open, we reden langs grasvelden en boerenakkers, ik had gedacht, verwacht, dat mijn krachtdier zich aan mij zou tonen. (Dat ik een konijn of haas over een akker zou zien rennen of zitten) Maar dit gebeurde niet, wel kreeg het later in de week een vervolg. Halverwege de ochtend komen wij aan op de camping. De opa van Helen was zo lief geweest om vanuit Nijkerk naar Een-West te rijden, naar de camping De Die Provinciën. De naam verklapt het al, we zaten op de grens van Drenthe, Groningen en Friesland. Op loopafstand was een stukje natuur. Bos en heide. We hebben daar heerlijk gelopen. Wat kan de natuur goed doen voor de mens!

Die woensdag zijn we naar het Hunnebed Centrum, in Borger gegaan. Daar kon je stenen zoeken en de gevonden stenen laten determineren. Citaat van de site van het Hunnebed Centrum: "Vorig jaar zijn opzij van de oertijdtuin tienduizenden zwerfstenen gestort. De enorme hopen stenen zijn deels omgezet en schoon geregend". (https://www.hunebednieuwscafe.nl/2022/07/stenen-zoeken-en-stenen-determineren/) Een walhalla voor elke stenen nerd 😅 Was leuk! Nog even het museum in geweest en langs het grootste hunnebed van Nederland, die staat daar ook. Natuurlijk, we hadden die al gezien, we lijken er geen genoeg van kunnen te krijgen 🤣 Ook zijn we Woensdag naar Versteend leven geweest, een edelsteen winkeltje.

Dan had ik deze vakantie nog een soort van spirituele struggle. Jaren geleden had ik ooit een boekje gekregen over shamanisme. Ik ben daar toen in begonnen, maar heb het later weer aan de kant gelegd. Het was niet iets voor mij. Maar de laatste weken leek het of ik symbolen van het universum dat ik iets met shamanisme zou moeten. Ik heb bijna een week lang informatie erover opgezocht en een beetje gekeken wat het allemaal inhield om sjamaan te zijn. Een paar dagen voor we naar huis gingen kreeg ik hier duidelijkheid over.

Donderdag gingen wij de natuur weer in. Ik "zocht" nog steeds naar een boodschap van mijn krachtdier, het konijn. Weer kwam dit niet... Zoals de meeste spirituele mensen weten werkt het universum op een net andere wijze. Tijdens een rondje lopen door de natuur zag ik een mooie veer liggen. Deze heb ik meegenomen. Na wat onderzoek bleek het een roofvogel veer te zijn. 3 keer raden... Een van de prooidieren van deze roofvogel was het konijn. De volgende wandelingen door de natuur deed ik vrijwel altijd op mijn blote voeten, heerlijk! Ik denk erover om van die barefoot schoenen aan te schaffen.

Het begin van ons eerste weekend in Drenthe, Vrijdag, zijn wij naar het MuzeeAquarium geweest in Delfzijl. Hier staat het laatste Hunnebed die wij nog niet gezien hadden, G5. Verder was het een leuke museum, vooral over de zee. Met dingen uit de (oude) scheepvaart en levende bewoners van de zee. S'middags zijn we in Groningen geweest. Daar zijn we een beetje wezen shoppen, de markt over geweest en typische toeristische dingen gedaan. Even lekker gechillt in het stadspark waar wij nog schildpadden tegen kwamen in de sloot. S'avonds hebben we gegeten met de boer van Helen, Peter. Het weekend sloten we af met een Oermarkt. Er zouden 150 kraampjes staan met die die te maken hebben met "oer". Het was nog even zoeken waar het was. Op de website van het Hunnebed Centrum stond een verkeerd adres. Dus er klopte niks van. Toen we daar achter kwamen en terug kwamen bij de parkeerplaats lag er een gewone kauw. We hebben hem in een doosje gedaan om naar de DierenAmbu te brengen. Want ja,als oud dierenambulance medewerker kon ik hem niet laten liggen. Maar dat was zo makkelijk nog niet... Ze waren niet te bereiken en de locatie van de basis was niet te vinden. Ik denk dat we wel anderhalf uur bezig zijn geweest. In die stad, in het centrum, stond allemaal hekken, er was een parcour uitgezet. Na lang twijfelen heb ik de doos open op een steen gezet langs het parcour, in de hoop dat voorbijgangers de doos zouden vinden :( Uiteindelijk zijn we toch aangekomen op de Oermarkt. Het viel alleen wel een beetje tegen. Het was er te druk, vonden wij, ook zat het weer niet mee. Regende bijna de hele dag. En we hebben niet echt iets leuks gezien. Als pleister op de wond zijn we op de terugweg langs een edelsteen winkeltje gegaan die wij vorig jaar hebben ontdekt. De Flintenhof in Orvelte. Mocht je in Drenthe zijn, het is echt de moeite waard om daar te kijken. Daar hebben Helen en ik wat (edel)stenen gekocht. Met voor mij als topstuk, een mooi groot stuk versteend hout en voor Helen als topstuk, een aantal losse stenen en ringen. (Ze kon niet kiezen wat het topstuk was 😅)

Ik heb iets met spinnen en hun web. Ik vind het iets magisch hebben. Als je het over het edelsteen virus heb ben ik meer van de fossielen, versteend hout, barnsteen enzo. Eindelijk zoek ik al best lang naar een spin in barnsteen. Die heb ik nog niet kunnen vinden. Ja, ik heb er vorig jaar 2 gekregen met mijn verjaardag van mijn vriendin. Die spinnetjes zijn enkele millimeters groot. Ik wilde er een die je zonder vergrootglas kan zien, die je kunt vasthouden. Die van Helen zitten in een doosje van zo'n 2 centimeter met vergrootglasje. Absoluut heel blij mee, ik wilde graag een grote. Daar had ik vorig ook om gevraagd in het edelsteen winkeltje, dat ik een spin in barnsteen wil die je goed kan zien. Dat zou honderden euro's kosten. Dat vond ik iets te gek. Eindelijk na dagen zoeken op het internet heb ik er geen 1 maar 2 gevonden (ik kon niet kiezen) Binnen het budget wat ik voor ogen had. Super blij! "Levering duurt normaal gesproken 1-3 weken vanuit Litouwen." Stond er op de website. SPANNEND!! 😱😅

Door de jaren heen zijn er verschillende Hunnebedden verdwenen. Dit kan je online lezen, mocht je interesse hebben. Sommige bestaan gewoon dus niet meer. Wél zijn de locaties bbekend. Op sommige zijn we geweest op andere niet. We dachten, na het Hunnebed in het museum, dat we alle Nederlandse Hunnebedden nu gezien hadden. Dat is niet helemaal waar. Er was nog een locatie waar we niet vanaf wisten. Hier heeft Hunebed D52A gestaan. Daar zijn we Woensdag geweest. We zijn er geweest omdat je de energie nog schijnt te kunnen voelen van het Hunnebed. De locatie was afgezet met een hekje waar je makkelijk tussendoor kon. Ik heb er even rond gelopen, ik heb niet ervaren dat er een Hunnebed stond ooit. Ik vroeg Helen of zij ook de heuvel opkwam toen kwamen er twee andere bezoekers met wichelroede en gingen ook tussen het hekje door. Maar ze wilde niet. Ze wist niet of dit kwam door die mannen met wichelroede of dat het de locatie was, het voelde niet goed. Dan had ik nog steeds mijn spirituele struggle... Of ik iets met het sjamanisme moet. Een paar dagen eerder had ik besloten om contact te maken met Doebie en Cathy, wellicht hadden hun een antwoord. Ik zocht in de buurt een plekje om te zitten en probeerde mij af te stemmen. Het duurde even voor ik voelde dat ik contact had met Doebie. Ik vroeg hoe het met haar was en of ze iets kwijt wou. Ik kreeg niet de indruk dat ze iets kwijt wou maar ze liet me wel voelen dat ze een nieuw vriendje had gemaakt. Het was mij niet helemaal duidelijk wat voor dier dit was, wel weet ik dat het een zwart dier was. Het was niet opa Scooby (een ander kat die hier gewoond heeft) Ik vroeg haar of ze wist wat mij bezig hield de afgelopen dagen, dat ik zocht naar duidelijkheid. Ze wist wat er speelde, of ik iets moet met het sjamanisme. Ik kreeg een hele duidelijke NEE. Wel dat ik iets moest met Hekserij. Wat ze hier precies mee bedoeld zal nog wel duidelijk worden. spiritualiteit draait ook vooral om zelf ontdekken, dat is mijn ervaring in ieder geval. Ik bedankte Doebie voor haar wijze woorden want ik merkte dat ze weer wilde spelen met haar nieuwe vriendje. Ook heb ik contact gemaakt met Cathy. Hij wist niet wat er speelde. Ik denk dat dat komt omdat Doebie overleden is en altijd wel een beetje bij mij is. Cathy zat gewoon in Alkmaar natuurlijk. Ik legde hem uit wat mijn issue was. Ook van Cathy kreeg ik een hele duidelijke NEE. Ik moest van hem tarot kaarten leggen. Een voor het verleden en een voor de toekomst. Als ik hem vraag of ik er ook een voor het NU moet leggen, zegt hij "dat mag". Dat liet hij in het midden, en aan mij over. Ook hem bedankte ik en hierna zijn wij weer richting auto gegaan. Het was nog zeker een half uur lopen we hadden er al een halfuur opzitten, in de bloedhitte... En nog altijd liep ik op blote voeten, net als als we altijd de natuur in gingen, ik vond dat heerlijk! Toen we aankwamen bij de caravan heb ik drie kaarten gelegd. Het verleden en de kaart voor de toekomst, waren niet zo duidelijk voor mij. Wel de kaart van het NU. Hoofdzakelijk was de boodschap van de Coyote, meer plezier maken en meer spelen. Dus dat gaan we doen met Cathy. Onze laatste avond op de camping zijn we uit eten geweest en hebben net als de andere avonden s'avonds spelletjes gedaan. De volgende dag kwam de moeder van Helen, die zou nog een aantal dagen blijven op de camping. Wij hebben onze spullen in de auto gedaan. Nog even gezellig gedaan met z'n drieën en zijn in de namiddag terug naar Alkmaar gereden.

Die week hadden we alle 2 nog vrij. Het was echt te warm om iets te doen dus hebben letterlijk niks gedaan. Beetje afkoelen in het zwembad en lekker lezen. Wat ik trouwens ook veel in Drenthe heb gedaan (Stam van de Holenbeer deel 3, vooral)

Het laatste weekend vrij, voor we weer te werk moesten, zijn we vrijdag naar zeeaquarium in Bergen aan Zee geweest. Prachtige zee bewoners gezien en het was leuk dat je de roggen en platvis mocht "aaien'. Zaterdag naar de zamdmoter geweest om fossielen te zoeken. Nog steeds was het bloedheet en eigenlijk te druk. Het was niet zo'n beste dag voor het zoeken naar fossielen, slechts 2 stukjes. Zondag klaarmaken voor een nieuwe werkweek.

Zondag 14 Augustus was de laatste dag van onze vakantie, ik was 4 weken vrij, Helen 3.

Het weekend daarop, hebben Helen en ik de auto ingepakt om op vakantie te gaan. Yes, we zijn weer in Drenthe geweest. Het voelt een beetje als thuiskomen als we daar zijn 🥰 Dus denk niet dat dit de laatste keer zal zijn. Die maandag zouden we weg gaan. Maar eerst hadden we op zondag nog een familie BBQ. Ook dat was een bijzondere dag.. De BQQ was op de locatie waar ikzelf 25 jaar geleden op de scouting zat. Het kon geen toeval zijn. Dit is nu een kerk. Ze hadden het orginele gebouw laten staan, het verbouwd van binnen en iets hebben aangebouwd. Ik wist nog precies waar wat was maar je zou het bijna niet terug herkennen 😅 Ik ben er nog niet helemaal zeker van of het echt iets gebracht heeft (met die moeder van die welp, hulp leiding, Martina, heb ik het er ook over gehad, ze dacht dat het mij iets brengen zou) maar er heeft zich wel iets moois voorgevallen.. Het was super gezellig en zo fijn om de familie weer te zien en spreken. We hebben lekker gegeten en het bier vloeide rijkelijk. Op het terrein staan en paar van die oude straatverlichting/lantaarnpalen, op een gegeven moment zag ik een meeuw op die paal zitten. Alsof hij de boel aan het bekijken was. Hij keek heel duidelijk in het rond. Hij heeft daar echt een hele tijd gezeten. De volgende dag hoorde ik van mijn vriendin dat hij ook een tijdje op het dat van de kerk heeft gelopen. Ik ben het internet even op geweest, en kwam het volgende tegen : "Meeuwen zijn zoals alle vogels de boodschappers van de goden. Vogels worden als symbolen van de ziel beschouwd.". En toen wist ik het! Het voelde zóóó duidelijk voor mij. Oma was er ook bij! Niet dat oma die meeuw was maar meer dat het een boodschap was van oma. Dit jaar is het 15 jaar geleden dat ze in ons midden was. Dit had op elke willekeurige locatie kunnen gebeuren waarom dan bij mijn oude scouting, is mij niet duidelijk, maar het is oke. We hoeven niet alles te snappen. Opvallend is het dat ik er toch nog wel wat moeite mee had. Maar ook dat is oke.
Ik denk ook dat ik kinder vreugde, blijdschap van kinderen, heb mogen waarnemen. De blijdschap die je bij kinderen ziet als ze aan het spelen zijn. Gevoelsmatig zeg ik dat het een energie die er al 25 jaar hangt. Dat de blijdschap die ik oppikte dus van de kids is die daar scouting gespeeld hebben, zeg maar. Wellicht heb ik ook de vreugde van de kerkgangers gevoelt.

Wat was die eerste week vakantie een indrukwekkende week voor mij. Eerst een moeder van een Welp en ik die elkaar ergens in herkende en toen nog even op de valreep mijn overleden oma. Dankbaar, dankbaar voor de afgelopen week. Ook in de komende 2 weken in Drenthe had ik spirituele momenten waar ik oh zo dankbaar voor ben.

De eerste paar dagen moesten we even settelen. De eerste paar dagen hebben we lekker niks gedaan, lezen, spelletjes, gelopen in de natuur. Zoals gezegd, we stonden op een 3 provinciën punt. Wij stonden theoretisch in Friesland, als je dan 5 stappen uit de caravan liep was je in Drenthe. Zo door de vakantie heen maakte we geintjes over dat het heel anders voelde als we een paar stappen van de caravan verwijderd waren.
Die woensdag zijn we naar het Hunnebed Centrum, in Borger gegaan. Daar kon je stenen zoeken en de gevonden stenen laten determineren. Citaat van de site van het Hunnebed Centrum: "Vorig jaar zijn opzij van de oertijdtuin tienduizenden zwerfstenen gestort. De enorme hopen stenen zijn deels omgezet en schoon geregend". (https://www.hunebednieuwscafe.nl/2022/07/stenen-zoeken-en-stenen-determineren/) Een walhalla voor elke stenen nerd 😅 Was leuk! Nog even het museum in geweest en langs het grootste hunnebed van Nederland, die staat daar ook. Natuurlijk, we hadden die al gezien, we lijken er geen genoeg van kunnen te krijgen 🤣 Ook zijn we Woensdag naar Versteend leven geweest, een edelsteen winkeltje.
Dan had ik deze vakantie nog een soort van spirituele struggle. Jaren geleden had ik ooit een boekje gekregen over shamanisme. Ik ben daar toen in begonnen, maar heb het later weer aan de kant gelegd. Het was niet iets voor mij. Maar de laatste weken leek het of ik symbolen van het universum dat ik iets met shamanisme zou moeten. Ik heb bijna een week lang informatie erover opgezocht en een beetje gekeken wat het allemaal inhield om sjamaan te zijn. Een paar dagen voor we naar huis gingen kreeg ik hier duidelijkheid over.
Donderdag gingen wij de natuur weer in. Ik "zocht" nog steeds naar een boodschap van mijn krachtdier, het konijn. Weer kwam dit niet... Zoals de meeste spirituele mensen weten werkt het universum op een net andere wijze. Tijdens een rondje lopen door de natuur zag ik een mooie veer liggen. Deze heb ik meegenomen. Na wat onderzoek bleek het een roofvogel veer te zijn. 3 keer raden... Een van de prooidieren van deze roofvogel was het konijn. De volgende wandelingen door de natuur deed ik vrijwel altijd op mijn blote voeten, heerlijk! Ik denk erover om van die barefoot schoenen aan te schaffen.
Het begin van ons eerste weekend in Drenthe, Vrijdag, zijn wij naar het MuzeeAquarium geweest in Delfzijl. Hier staat het laatste Hunnebed die wij nog niet gezien hadden, G5. Verder was het een leuke museum, vooral over de zee. Met dingen uit de (oude) scheepvaart en levende bewoners van de zee. S'middags zijn we in Groningen geweest. Daar zijn we een beetje wezen shoppen, de markt over geweest en typische toeristische dingen gedaan. Even lekker gechillt in het stadspark waar wij nog schildpadden tegen kwamen in de sloot. S'avonds hebben we gegeten met de boer van Helen, Peter. Het weekend sloten we af met een Oermarkt. Er zouden 150 kraampjes staan met die die te maken hebben met "oer". Het was nog even zoeken waar het was. Op de website van het Hunnebed Centrum stond een verkeerd adres. Dus er klopte niks van. Toen we daar achter kwamen en terug kwamen bij de parkeerplaats lag er een gewone kauw. We hebben hem in een doosje gedaan om naar de DierenAmbu te brengen. Want ja,als oud dierenambulance medewerker kon ik hem niet laten liggen. Maar dat was zo makkelijk nog niet... Ze waren niet te bereiken en de locatie van de basis was niet te vinden. Ik denk dat we wel anderhalf uur bezig zijn geweest. In die stad, in het centrum, stond allemaal hekken, er was een parcour uitgezet. Na lang twijfelen heb ik de doos open op een steen gezet langs het parcour, in de hoop dat voorbijgangers de doos zouden vinden :( Uiteindelijk zijn we toch aangekomen op de Oermarkt. Het viel alleen wel een beetje tegen. Het was er te druk, vonden wij, ook zat het weer niet mee. Regende bijna de hele dag. En we hebben niet echt iets leuks gezien. Als pleister op de wond zijn we op de terugweg langs een edelsteen winkeltje gegaan die wij vorig jaar hebben ontdekt. De Flintenhof in Orvelte. Mocht je in Drenthe zijn, het is echt de moeite waard om daar te kijken. Daar hebben Helen en ik wat (edel)stenen gekocht. Met voor mij als topstuk, een mooi groot stuk versteend hout en voor Helen als topstuk, een aantal losse stenen en ringen. (Ze kon niet kiezen wat het topstuk was 😅)

Maandagmiddag uur of een. We zitten te wachten. Mijn maatje die ik ruim 2 tot misschien wel 3 jaar niet heb gezien komt langs. Het toeval deed zich dat hij die ook op vakantie is met zijn vriendin en dochters. De (nieuwe) whisky die ik aan het begin van de week van Helen heb gekregen staat al klaar op de tafel, samen met 2 (echte) whiskey glazen (soort van mini wijnglazen)
Als ik een vent met een grote baard ons veld zie opkomen moet ik even goed kijken. "Dave, maat! Hoe is het?" En we geven elkaar een dikke knuffel. "Man, goeije baard!" Hij moet lachen. Het voelt gelijk als vanouds, Dave ken ik uit mijn jeugd. Ik denk niet dat ik overdrijf als ik zeg dat we elkaar al 25 jaar kennen. Na een paar glaasjes whisky en oude herinneringen opgehaald te hebben en het over koetjes en kalfjes te hebben gehad gaat Dave tussen 3 en 4 weer naar zijn eigen camping. Die middag zijn we nog naar een uitkijktoren geweest. Een toren van ik denk wel 33 meter hoog en staat zelf nog op een berg van 20 meter. Bijzondere aan deze toren was dat op het hoogste punt er balkons waren van ik denk een meter of 3/4 lang en zo'n meter breed. Maar dat was niet alles... De vloer van de balkons was van glas! Alsof je dus letterlijk over de rand stapt. De foto's/filmpje spreken boekdelen dacht ik zo.
Ik heb iets met spinnen en hun web. Ik vind het iets magisch hebben. Als je het over het edelsteen virus heb ben ik meer van de fossielen, versteend hout, barnsteen enzo. Eindelijk zoek ik al best lang naar een spin in barnsteen. Die heb ik nog niet kunnen vinden. Ja, ik heb er vorig jaar 2 gekregen met mijn verjaardag van mijn vriendin. Die spinnetjes zijn enkele millimeters groot. Ik wilde er een die je zonder vergrootglas kan zien, die je kunt vasthouden. Die van Helen zitten in een doosje van zo'n 2 centimeter met vergrootglasje. Absoluut heel blij mee, ik wilde graag een grote. Daar had ik vorig jaar ook om gevraagd in het edelsteen winkeltje in Orvelte, dat ik een spin in barnsteen wil die je goed kan zien. Ik kon het bestellen bij hun, maar zou dan wel duur zijn natuurlijk. Ik ging er dan vanuit dat je een goede zak geld moest meebrengen. En dan moet je nog maar afwachten wat je krijgt. Maar dan, eindelijk na dagen zoeken op het internet heb ik er geen 1 maar 2 gevonden (ik kon niet kiezen) Binnen het budget wat ik voor ogen had. Ben evengoed een goede zak geld kwijt, maar weet nu wel wat ik ervoor heb. Ik Super blij! "Levering duurt normaal gesproken 1-3 weken vanuit Litouwen." Stond er op de website. SPANNEND!! 😱😅

Door de jaren heen zijn er verschillende Hunnebedden verdwenen. Dit kan je online lezen, mocht je interesse hebben. Sommige bestaan gewoon dus niet meer. Wél zijn de locaties bbekend. Op sommige zijn we geweest op andere niet. We dachten, na het Hunnebed in het museum, dat we alle Nederlandse Hunnebedden nu gezien hadden. Dat is niet helemaal waar. Er was nog een locatie waar we niet vanaf wisten. Hier heeft Hunebed D52A gestaan. Daar zijn we Woensdag geweest. We zijn er geweest omdat je de energie nog schijnt te kunnen voelen van het Hunnebed. De locatie was afgezet met een hekje waar je makkelijk tussendoor kon. Ik heb er even rond gelopen, ik heb niet ervaren dat er een Hunnebed stond ooit. Ik vroeg Helen of zij ook de heuvel opkwam toen kwamen er twee andere bezoekers met wichelroede en gingen ook tussen het hekje door. Maar ze wilde niet. Ze wist niet of dit kwam door die mannen met wichelroede of dat het de locatie was, het voelde niet goed.
Dan had ik nog steeds mijn spirituele struggle... Of ik iets met het sjamanisme moet. Een paar dagen eerder had ik besloten om contact te maken met Doebie en Cathy, wellicht hadden hun een antwoord. Ik zocht in de buurt een plekje om te zitten en probeerde mij af te stemmen. Het duurde even voor ik voelde dat ik contact had met Doebie. Ik vroeg hoe het met haar was en of ze iets kwijt wou. Ik kreeg niet de indruk dat ze iets kwijt wou maar ze liet me wel voelen dat ze een nieuw vriendje had gemaakt. Het was mij niet helemaal duidelijk wat voor dier dit was, wel weet ik dat het een zwart dier was. Het was niet opa Scooby (een ander kat die hier gewoond heeft) Ik vroeg haar of ze wist wat mij bezig hield de afgelopen dagen, dat ik zocht naar duidelijkheid. Ze wist wat er speelde, of ik iets moet met het sjamanisme. Ik kreeg een hele duidelijke NEE. Wel dat ik iets moest met Hekserij. Wat ze hier precies mee bedoeld zal nog wel duidelijk worden. spiritualiteit draait ook vooral om zelf ontdekken, dat is mijn ervaring in ieder geval. Ik bedankte Doebie voor haar wijze woorden want ik merkte dat ze weer wilde spelen met haar nieuwe vriendje. Ook heb ik contact gemaakt met Cathy. Hij wist niet wat er speelde. Ik denk dat dat komt omdat Doebie overleden is en altijd wel een beetje bij mij is. Cathy zat gewoon in Alkmaar natuurlijk. Ik legde hem uit wat mijn issue was. Ook van Cathy kreeg ik een hele duidelijke NEE. Ik moest van hem tarot kaarten leggen. Een voor het verleden en een voor de toekomst. Als ik hem vraag of ik er ook een voor het NU moet leggen, zegt hij "dat mag". Dat liet hij in het midden, en aan mij over. Ook hem bedankte ik en hierna zijn wij weer richting auto gegaan. Het was nog zeker een half uur lopen we hadden er al een halfuur opzitten, in de bloedhitte... En nog altijd liep ik op blote voeten, net als als we altijd de natuur in gingen, ik vond dat heerlijk! Toen we aankwamen bij de caravan heb ik drie kaarten gelegd. Het verleden en de kaart voor de toekomst, waren niet zo duidelijk voor mij. Wel de kaart van het NU. Hoofdzakelijk was de boodschap van de Coyote, meer plezier maken en meer spelen. Dus dat gaan we doen met Cathy. Onze laatste avond op de camping zijn we uit eten geweest en hebben net als de andere avonden s'avonds spelletjes gedaan. De volgende dag kwam de moeder van Helen, die zou nog een aantal dagen blijven op de camping. Wij hebben onze spullen in de auto gedaan. Nog even gezellig gedaan met z'n drieën en zijn in de namiddag terug naar Alkmaar gereden.
Die week hadden we alle 2 nog vrij. Het was echt te warm om iets te doen dus hebben letterlijk niks gedaan. Beetje afkoelen in het zwembad en lekker lezen. Wat ik trouwens ook veel in Drenthe heb gedaan (Stam van de Holenbeer deel 3, vooral)
Het laatste weekend vrij, voor we weer te werk moesten, zijn we vrijdag naar zeeaquarium in Bergen aan Zee geweest. Prachtige zee bewoners gezien en het was leuk dat je de roggen en platvis mocht "aaien'. Zaterdag naar de zamdmoter geweest om fossielen te zoeken. Nog steeds was het bloedheet en eigenlijk te druk. Het was niet zo'n beste dag voor het zoeken naar fossielen, slechts 2 stukjes. Zondag klaarmaken voor een nieuwe werkweek.

« Siggi

Welkom op mijn reisblog! »